Backing down South

Het is bijna zover. Na weken zwoegen pakken we maandag de ferry naar Picton, op het Zuider Eiland. We kunnen terugkijken op een leuke tijd in Wellington. Hoewel het, zoals jullie in het vorige verhaal konden lezen, best een lastig begin was hebben we gewoon doorgezet en met een mooi resultaat. We zijn allebei wel heel erg toe aan een nieuwe omgeving; we hebben veel zin in maandag!

Qua werk mochten we de afgelopen zeg maar 8 weken niet klagen. Na de eerste weken hebben we allebei volle weken gewerkt (40 tot 60 uur per week). Dit was voor Petra in het begin moeilijker maar de ommekeer kwam toen we ons inschreven bij een ander uitzendbureau: Drake. Via dit uitzendbureau kon ze gelukkig aan het werk bij Wishbone, een keten van koffie tentjes. Dit was doordeweeks waardoor ze in het weekend of 's avonds nog aan de slag kon voor The Recruitment Network. Ik heb via Drake een aantal keer gewerkt als labourer: zeecontainers in- en uitpakken! Daarnaast werkte ik afgelopen maand op zondag en maandag als chef in de keuken bij het eerder genoemde bejaardentehuis. Leuk werk en goed betaald. Daarnaast konden we allebei regelmatig eten meenemen wat ze anders zouden weggooien. Dit scheelde ons weer mooi in de boodschappenkosten;). Verder hebben we allebei heel veel (onder andere) bij nationaal museum Te Papa Tongarewa gewerkt. Het leuke hieraan is dat je regelmatig met dezelfde mensen werkt en je dus eigenlijk min of meer een kring collega's opbouwt. Leuk om verhalen en plannen van andere reizigers te horen.

Hoewel we ons sociale leven best een beetje gaan missen zijn we toch blij dat het werken erop zit. Als 29-jarige staan we toch vaak tussen backpackers van 20 en hoewel je door de meeste 'werkgevers' goed behandeld wordt ben je voor veel anderen toch maar gewoon een 'temp'. Het is soms erg onpersoonlijk en je wordt niet betaald om mee te denken, maar om hun taken uit te voeren. Dit was gelukkig lang niet altijd zo hoor, maar met de klussen waarbij dat wel was hebben we best een beetje moeite gehad. De gedachte 'we zijn hier veel te overgekwalificeerd voor' kwam dan meermaals voorbij, en we moesten ons dan echt voorhouden dat we dit alleen maar doen om wat reisgeld bij elkaar te sprokkelen. Wat dat betreft was het labourwerk ook wel prima. Lekker fysiek, buiten en zonder dat je de hele dag in het gareel wordt gehouden.

Linda en Renee hadden het ons al eerder gezegd: Wellington is een geweldige stad! Hier kunnen wij ons nu ook zeker in vinden. Omgeving Wellington is schitterend. Zo zijn we een paar weken geleden een weekendje de hord op geweest. Zaterdags naar Zealandia en zondags naar Wellington Zoo. Dat weekend was het bij beide open dag: voor een donatie van 2 dollar mocht je naar binnen. Prima! Zealandia ligt aan de rand van de stad. Het is een vallei van 220 hectare wat ze qua natuur terug willen brengen naar hoe het was voordat de Europeanen aankwamen in NZ. Het gebied is afgezet met een hek en er mogen alleen native animals leven (dieren die oorspronkelijk uit Nieuw Zeeland komen.) Ze hebben er bijvoorbeeld een aantal vogels leven die eigenlijk al 100 jaar geleden op Nieuw Zeelandse bodem zijn uitgestorven door toedoen van inmenging van dieren die de mensen hebben meegenomen en uitgezet in NZ. Zo willen ze Nieuw Zeelandse dieren een beschermde plek geven in een natuurlijke omgeving. Wij hebben een wandeling gemaakt door dit gebied. Betoverend mooi en bizar dat dit gebied op 10 minuten van het stadscentrum ligt.

De Wellington Zoo was ook leuk. Voor 2 dollar entree klagen we natuurlijk niet snel. Hoogtepunt: eindelijk in levende lijve een kiwi gezien! Grappig dat dit schuchtere, blinde nachtvogeltje dat niet kan vliegen het nationale symbool is van Nieuw Zeeland. 

Deze week hebben we de laatste dienstjes gedraaid en onze dingen in Wellington afgesloten. Dinsdag werkten we op een feestje in een kledingwinkel. Als publiekstrekker hadden ze 3 All Blacks uitgenodigd, cool! Even mee op de foto dus;). Deze drie rugbyspelers spelen bij The Hurricanes, het rugbyteam van Wellington waarbij we vrijdagavond weer in het stadion werkten. Deze laatste dienst hebben we een skybox naast elkaar. Gezellig! Donderdag gingen we afscheid nemen van Grant, ons contact bij het uitzendbureau. Verguisd omdat hij ons zo vaak op een niet christelijk tijdstip wakker belde en geliefd omdat hij ons zo vaak voorrang gaf als het op werk aankwam. Grant wou ons graag trakteren op een biertje! Donderdagmiddag dus even een paar biertjes gedaan en zo ons dienstverband afgesloten. Iedereen was erg tevreden over ons, dus Grant gaf al aan dat ze ons gaan missen. Altijd leuk om te horen. Hierna nog even uit onze plaat bij een concert van Wolfmother.

Maar nu gaan we weer terug naar het backpackersleven! Eindelijk! Hierbij horen wel weer de typische backpackers lifehacks, zoals bijvoorbeeld het sparen van de brandstofkorting's bonnetjes bij de supermarkt (of zoals in Marc's geval: het uit de prullenbak vissen van deze bonnetjes). Maakt het ons nou uit! Korting jonguh!

In het teken van backpackers lifehacks: Petra is begin mei model geweest voor een kapsalon in Wellington. De deal was als volgt: gratis knipbeurt voor een paar voor en na foto's. De kapper mag dan bepalen wat hij met je haar doet, maarrr hij zet het alleen door als je zelf akkoord gaat. Afgelopen weken had ze dus toch wel een koud nekje.

Vandaag hebben we nog een bliksembezoek gebracht aan Somes Island. Dit kleine eilandje ligt in de baai van Wellington en met de ferry ben je hier binnen een half uurtje. Op het eiland rijden geen auto's, leven meer pinguins dan mensen en zijn geen café's of restaurants. Je kan er wel mooi wandelen! Bij aankomst even door de biosecurity om ons van eventuele verstekelingen te ontdoen. Ze willen namelijk geen plaag en zijn heel beschermend naar de diersoorten die in een bepaald gebied leven. Doen ze overal in NZ. Best een goede zaak vinden we. Jammer dat het halverwege de middag ging regenen.

Volgende keer lezen jullie over onze eerste periode op het Zuider Eiland. We hebben er ontzettend veel zin in. De eerste 3 weken woofen is alweer geregeld. We gaan heel wat mooie en bijzondere plekken aandoen! Toedels!