Workin' nine to five (of toch niet?)

Tijd om jullie weer een update te geven aangezien de laatste alweer van 1 april was! De zondag na de wijnproeverijen maakten we een prachtige wandeling over het strand naar Cape Kidnappers. Hier woont een kolonie Jan van Genten; grote witte zeevogels. De wandeling duurde in totaal 5 uur en we hadden prachtig weer. Dit was achteraf gezien de laatste dag dat het echt tegen de 30 graden  was. We vertrokken iets te vroeg. De zee was nog niet genoeg gezakt en het strand dus eigenlijk nog niet helemaal helemaal begaanbaar. Hierdoor moesten we in het begin nog wat klauteren over klei en rotsen. Na een klein uurtje lopen struikelde Petra bijna over een boomstam heen: dit bleek een zonnende zeehond te zijn. De zeehond verroerde zich niet, maar Petra schrok zich helemaal kapot. Doordat we zo vroeg waren vertrokken waren we ook als eerste bij de kolonie vogels. Prachtig! Op onze terugweg barste de gekte los: crossmotors, traktors en quads raasden met toeristen over het daarvoor verlaten strand heen. Wat waren wij blij dat we zo vroeg zijn gegaan, en lopend;). Gaf ons uiteraard een goed gevoel na 5 uur lopen.

Het plan toen we uit Napier vertrokken was om in Martinborough, een plaats in de wijnstreek van het Noorder Eiland, drie weken te gaan druiven plukken. We reden die kant op op maandagochtend, op dinsdag moesten we ons melden bij de wijngaard. Onderweg pakten zich donkere wolken samen boven het zuidelijke gedeelte van het Noorder Eiland. Cycloon Debbie zorgde voor een week van regen en wind, waardoor we dus pas een week later konden beginnen met plukken. Wij kwamen specifiek voor het feit dat we drie weken achter elkaar zouden kunnen plukken. Dit feest ging dus helaas niet door. Bijkomend voordeel: we hoeven niet drie weken in de auto te slapen, en wat moesten we anders een week in dat kleine dorpje doen? Ik mocht wel even, met contract in de hand, aan de eigenaar uitleggen dat we niet gingen tekenen (met zo'n 10 man eromheen, doodstil. Best wel akward.) Dan maar door naar Wellington. Vinden we niet vervelend!

Eenmaal aangekomen in Wellington direct maar op zoek naar een internet cafe om onze CV's uit te printen en te gaan verspreiden. Deze eerste dagen waren best een beetje stressvol. We sliepen in (relatief dure) AirBNB's en op de camping, we wouden zo snel mogelijk aan het werk, waren op zoek naar een woning en het was dus verschrikkelijk slecht weer. Vooral dat laatste maakte het geen pretje, we konden niets van de stad bekijken en alles was kletsnat. Gelukkig werd het snel beter. We schreven ons in bij een horeca uitzendbureau en konden de volgende dag, vrijdag, beginnen. Ook de woning kwam snel. Kamers zijn hier best duur en iedereen zoekt huisgenoten of huurders voor een langere periode. Wij waren van plan om 1,5 maand te blijven in Wellington dus dit was best lastig. Na het bekijken van een paar kamers kwamen we in Newlands terecht, bij een vriendelijke Indiër genaamd Alam. Hij wou ons graag helpen en tegen een vergoeding van 220 dollar per week zonder bijkomende kosten trokken we bij hem in. Best een goede prijs, 30 dollar per dag met z'n tweeën. Dit betaal je bij hostels per persoon, en dan slaap je op een slaapzaal met 15 andere backpackers. Nu hebben we alles, inclusief internet. Het enige wat mist is een verwarming, en die heb je nu soms echt wel nodig. De huizen hier zijn erg slecht geïsoleerd, dus 's ochtends kun je wolkjes blazen bij het ontbijt:). Gelukkig wordt er nu iets geregeld. Een week later kwam er nog een Chinees meisje bij in, genaamd Maya. Het is best gezellig hier. Zo kijken we af en toe samen een filmpje of maakt één van ons een maaltijd uit zijn of haar moederland. Ook hebben we vorige week woensdag voor mijn verjaardag samen een borrel gedaan en een film gekeken. Alam zei laatst dat wij hem inspireerden ook weer wat meer te gaan reizen, dus we hebben het ook veel over onze plannen en waar iedereen al geweest is. Gezellig dus!

Afgelopen donderdag was mijn verjaardag! Best gek om zo ver van huis jarig te zijn. Ik heb gewoon de hele dag gewerkt, maar Petra zorgde er toch voor dat ik me jarig voelde. Ze maakte ontbijt voor me en had een heerlijke taart gemaakt. Wat bof ik toch met zo'n lieve vriendin:). Leuk ook om de vele verjaardagswensen te lezen, bedankt daarvoor! 

Het werk is best oké. De eerste week hebben we allebei volop kunnen werken. Bruiloften, diners, werken als kok of in de afwas, schoonmaak, we pakken alles aan. De tweede week heb ik ook veel uren gemaakt. Voornamelijk bij een verzorgingstehuis, in de afwas haha. Best wel leuk. De tweede week was voor Petra wat minder. Ze kon veel minder werken dan ik en was het thuiszitten heel erg zat. Dus we solliciteren nog steeds door en hopen op wat meer vastigheid. We weten op maandag niet hoeveel uur we deze week kunnen werken namelijk. Wat wel leuk is dat we volgende week vrijdag gaan werken bij Westpac Stadium, waar The Hurricanes rugbyen. We gaan hier werken in een VIP Skybox.

Vorige week zaterdag mochten we werken bij een bruiloft in Featherston op een prachtige locatie. De bruidegom had zijn eigen bier gebrouwen voor het feest en het waren allemaal jonge mensen, van onze leeftijd. Tijdens het diner kwamen de beschonken gasten erachter dat we Nederlands waren, dus moesten wij ze natuurlijk een paar Nederlandse woorden leren. Ook kwamen we erachter dat een paar van de oudere gasten een Nederlandse achtergrond hebben. Al gauw werd ik door verschillende mensen 'Groningen' genoemd, omdat Petra had uitgelegd dat ik daar vandaan kom . Dus deze mensen nodigden Petra en Groningen uit om bij hun in Christchurch en Queenstown, op het Zuider Eiland te verblijven. We hoeven ze alleen maar een mailtje te sturen. Heel erg aardig en gastvrij, zoals we meer Nieuw Zeelanders hier hebben leren kennen.   

Wellington is een schitterende stad. Heel erg gezellig, sfeervol en mooie (Lord of the Rings/The Hobbit) bezienswaardigheden. Nu het weer veel beter is hebben we al aardig wat kunnen zien. Zo lopen we geregeld eens een rondje door het centrum of langs the waterfront. De stad is omringd door heuvels en deze hoofdstad van Nieuw Zeeland wordt ook wel 'the coolest little capital' genoemd. In deze stad zijn gezien het aantal inwoners meer bars en restaurants dan in New York. Wij wonen nu in Newlands, één van de omringende heuvels, en de achtertuin is letterlijk geweldig. Loop een klein stukje en je komt weer op de mooiste uitzichtpunten. We hopen alleen dus nog op wat meer werk de komende weken, en dan pakken we begin juni voldaan de ferry naar het Zuider Eiland.

Groeten van ons!

Petra & Marc