Another Day in Paradise

Na een paar regenachtige dagen in Auckland maakten we ons klaar voor de volgende bestemming: Cook Island Rarotonga! Op zaterdag 18 februari vlogen we aan het einde van de middag met Virgin Australia richting het noordoosten. We passeren hierbij precies een grote tijdgrens en vliegen 23 uur terug in de tijd. Op 17 februari kwamen we aan en kregen we een warm onthaal van eilandbewoners gehuld in bloemtooien en 'hawai shirts'. We werden opgepikt van het vliegveld en rond half 12 waren we op onze kamer. Op het eiland gaat alles rustig en langzaam. Kroegen sluiten vaak al tussen 21 en 23 uur, dus toen we aankwamen konden we weinig anders dan relaxen bij het hostel.

In NZ hadden we al mooi weer, maar daar was het nog niet zo warm als op Raro. Het is momenteel wet season dus cyclonen teisteren de eilandjes regelmatig. Mooie, heldere dagen wisselden zich af met stormachtige en natte dagen. Koud was het echter nooit. Dit betekent ook dat het eiland prachtig groen is. In het midden van het eiland liggen groene bergen met toppen tot 600 meter. Tijdens de cross island track die we op onze laatste dag hebben gedaan liepen we dwars over het eiland, van noord naar zuid. Schitterende wandeling waar we zo'n 3,5 uur over hebben gedaan. Aan het einde van de wandeling konden we een verfrissende en welverdiende duik nemen in een waterval.

Rarotonga is een bijna perfecte cirkel, en het eiland heeft één main road die helemaal rond gaat. Er rijden dus ook maar twee bussen rond: clockwise en anticlockwise. Makkelijker kan niet. Liften was voor ons de perfecte manier om rond te komen. De bussen gaan maar één keer per uur dus we moesten ook wel kijken naar andere manieren van transport. We hadden allebei nog nooit gelift, dus maar eens geprobeerd. Gelijk bij de eerste poging hadden we direct een lift te pakken. De locals zijn zeer vriendelijk en oprecht geïnteresseerd.  Ze nemen je graag een stukje mee. We kwamen ook regelmatig mensen tegen die maar gewoon doelloos aan het rondrijden waren. De airco in de auto is namelijk zo lekker;). Prima!

Vind je Nieuw Zeeland al duur? Nou kijk dan maar eens in de supermarkten op Rarotonga. Bijna alles wordt geïmporteerd vanuit NZ dus de prijzen zijn erg hoog. $12,- voor een pot pindakaas bijvoorbeeld, niet normaal. Het bizarre is dat uiteten gaan dus eigenlijk vaak goedkoper is dan zelf een maaltijd fabriceren, al dachten onze hostel genoten daar soms anders over. Vier keer per week pasta eten zonder groente leek ons alleen niets, we willen wel goed eten natuurlijk. Daarom regelmatig op de nightmarket geweest. Het eten daar was goedkoop, bijzonder lekker, lokaal en daarnaast kreeg je grote porties.

Ons hostel was prima, op de eigenaresse na, bijzonder onvriendelijk en ongastvrij vrouwtje. Gelukkig waren de andere reizigers wel heel relaxed. We waren na een aardige dagen onderdeel van een leuke groep met voornamelijk Duitse backpackers waarmee we regelmatig hebben gegeten, op het strand emmers sangria hebben gedronken en liedjes hebben gezongen in de lokale karaokebar. Heel gezellige tijd gehad! Verder hebben we onze tijd op Raro ingevuld met op het strand zitten, zonsondergangen bekijken, kokosnoten kraken en snorkelen (prachtige heldere lagune met allerlei tropische vissen en koraal).

Eergisteren kwamen we na een leuke tijd op Rarotonga terug in NZ met minder leuk nieuws. De oma van Petra is helaas overleden. Petra wil graag afscheid van haar nemen en bij haar familie zijn, dus we hebben besloten onze vakantie kort te onderbreken. Zaterdag komen we aan in Nederland en op 18 maart vliegen we terug naar Nieuw Zeeland.